plantes_toxiques_chevaux

Giftige planten en bomen voor paarden

Je vraagt je misschien af welke planten problemen bij je paard kunnen veroorzaken. Voedingsdeskundige, Angélique Descarpentry van Equi-transm'être, heeft een lijstje samengesteld met de meest voorkomende giftige planten en hoe ze te herkennen. Let op! Deze lijst is niet volledig.

plante_toxique_cheval_if

Vijand nr. 1: gewone taxus - taxus baccata

Deze giftige plant vind je vaak in parken en tuinen waar hij als sierplant wordt gebruikt. De taxus zie je meestal in de vorm van een gesnoeide haag, maar het is een boom die enkele meters hoog kan worden.

Zowel de levende als de gedroogde plant is giftig, en 100 tot 200 g kan voldoende zijn om de dood van een paard te veroorzaken. Je moet dus bijzonder waakzaam zijn en ervoor zorgen dat deze plant niet gegeten kan worden. Er is tot op vandaag geen tegengif bekend.

Deze plant wordt gebruikt bij de bereiding van Taxotere, een geneesmiddel tegen kanker.

plante_toxique_cheval_digitale_pourpre

Vijand nr. 2: vingerhoedskruid - digitalis purpurea

Deze giftige plant is makkelijk te herkennen aan de trosjes paarse bloemen. In normale omstandigheden is een paard hierin niet geïnteresseerd als het aan het grazen is. Toch kan het gebeuren dat een paard deze plant opeet, omdat er niets anders voorhanden is.

Vergiftiging wordt meestal veroorzaakt door hooi dat vingerhoedskruid bevat.

Uit deze plant wordt digitaline gewonnen, een medicijn voor hartpatiënten.

 

plante_toxique_cheval_senecon_de_jacob

Vijand nr. 3: jacobskruiskruid - jacobaea vulgaris

Er zijn veel verschillende soorten kruiskruid, maar in weiden vind je meestal jacobskruiskruid. Deze plant bevat giftige stoffen, pyrrolizidine-alkaloïden, die de lever ernstig beschadigen wat kan leiden tot de dood van het paard.

De plant is giftig, zowel levend in de weide als gedroogd in het hooi. Alle delen van de plant zijn trouwens giftig. Als ze in de weide grazen, hebben paarden er normaal gesproken weinig interesse in. Toch eten sommige paarden deze plant wel op, zelfs al er genoeg gras voorhanden is. Als je kruiskruid opmerkt in de weide, moet je dus bijzonder waakzaam zijn. Trek het met wortel en al uit.

Als het perceel gemaaid wordt, is het absoluut noodzakelijk om het kruiskruid uit te trekken voordat er gemaaid wordt. Eenmaal gemaaid en gedroogd, kan deze plant immers makkelijk geconsumeerd worden. En op die manier kan een paard vergiftigd worden. Die vergiftiging kan acuut of chronisch zijn. Meestal is er sprake van een chronische vergiftiging. De dodelijke dosis jacobskruiskruid voor een paard wordt bereikt na inname van 3 tot 5% van zijn lichaamsgewicht. Dat betekent ongeveer 300 gram per dag, gedurende 50 dagen. Maar ze kan ook worden veroorzaakt door een inname van 50 tot 100 g kruiskruid per dag gedurende zes tot acht weken.

plante_toxique_cheval_porcelle

Vijand nr. 4: gewoon biggenkruid - hypochaeris radicata

Gewoon biggenkruid is een giftige plant voor paarden. Ze komt steeds vaker voor in tuinen, weilanden en zelfs in de stad. Ze kan worden verward met de paardenbloem, maar als je goed kijkt zijn deze twee planten behoorlijk verschillend. De bladrozetten van het gewoon biggenkruid hebben ronde lobben en zijn behaard (met kleine witte haartjes). De stengels kunnen vrij hoog zijn want biggenkruid kan tot bijna 1 meter hoog worden. Omdat de grootte van de stengel nogal varieert, zie je ook vaak kleinere planten. De stelen eindigen in een bloemhoofd met gele bloemen. De vruchten zijn eenzadige dopvruchten.

De plant is zeer goed bestand tegen droogte, wat al opviel tijdens de droogte van 2003.

De consumptie ervan wordt bij sommige paarden in verband gebracht met het verschijnen van Australische hanentred. Omdat systematisch uittrekken bijna onmogelijk is, zal je paarden op percelen met biggenkruid dus goed in de gaten moeten houden. Als ze tekenen van hanentred vertonen, moeten de paarden onmiddellijk van de wei gehaald worden.

We willen wel opmerken dat er veel paarden zijn die op weiden staan waar ook biggenkruid groeit, zonder dat ze tekenen van hanentred vertonen. Toch moet je waakzaam blijven en goede begrazingspraktijken toepassen, zodat het paard altijd een gezonde vegetatie heeft om te consumeren. Overbegrazing verhoogt het risico op het eten van biggenkruid. In de zomer is het niet aan te raden om paarden op droge weilanden te laten 'scharrelen' want dan is de kans op consumptie van biggenkruid veel groter.

Paarden die er gevoelig voor zijn, moet kunnen grazen op weilanden waar geen biggenkruid staat.

Door goede begrazingspraktijken kan de ontwikkeling van gewoon biggenkruid beperkt worden. Voor weilanden die al zwaar gekoloniseerd zijn, kan het doorzaaien van grassen helpen om de strijd met het biggenkruid aan te gaan.

plante_toxique_chevalrable_sycomore

Vijand nr. 5: de gewone esdoorn - acer pseudoplatanus

De gewone esdoorn is een giftige boom die verantwoordelijk is voor atypische myopathie, een spierziekte bij paardachtigen. Je moet vooral waakzaam zijn in de herfst en in de lente, want dat zijn de twee meest risicovolle periodes.

Immers, de gevleugelde dopvruchten en de zaailingen (de jonge esdoornscheuten) bevatten een giftige stof, hypoglycine A, die verantwoordelijk is voor atypische myopathie. Alle paardachtigen kunnen worden aangetast en deze ziekte kent vaak een fatale afloop.

Let wel, niet alle esdoorns zijn giftig! Er zijn vandaag geen risico's bekend met de Noorse esdoorn of de veldesdoorn. Het zijn de gewone esdoorns en ook de vederesdoorns die atypische myopathie kunnen veroorzaken.

Omdat het risico heel groot is, wordt aangeraden om de boom te kappen. Als je echter bomen kapt, kan je deze best vervangen door andere! Kies lokale en niet-giftige soorten.

plante_toxique_cheval_laurier_rose

Vijand nr. 6: de oliander -  nerium oleander

Deze giftige en groenblijvende boom kan 2 tot 5 meter hoog worden. Zowel de levende als de gedroogde plant is giftig. Het zijn trouwens de gedroogde delen van de oleander die de meeste vergiftigingen veroorzaken, want de levende plant is minder smakelijk. Hooi kan bijvoorbeeld vervuild zijn met snoeisel en bladeren van oleanders. Weilandpercelen die omzoomd zijn met oleanders, kunnen eveneens vervuild zijn met snoeiresten van deze struiken.

Let op: sommige paarden eten ook van levende oleanderplanten!

De giftige dosis is ongeveer 25 g en oleandervergiftiging komt nog steeds veel voor. Er is tot op vandaag geen tegengif bekend.

Andere laurierbomen, zoals laurierkers, zijn ook giftig en gevaarlijk voor paarden.

plante_toxique_cheval_robinier_faux_acacia

Vijand nr. 7: de robinia of valse acacia - robinia pseudoacacia

Deze giftige boom is gemakkelijk te herkennen aan de ruwe, diep gegroefde schors. In de bloeiperiode draagt hij hangende trossen met geurende, witte bloemen. Die bloemen zijn trouwens niet giftig, ze zijn zelfs eetbaar en worden in de keuken gebruikt in beignets.

De schors daarentegen is erg giftig en de consumptie ervan kan de dood van een paard veroorzaken. De bladeren, wortels en zaden zijn eveneens giftig, de blaadjes weliswaar in mindere mate.

De dodelijke dosis van de schors is erg laag, ongeveer 150 g.

Opgelet dus met paarden die aan houten weidepalen knagen, want die zijn soms in robiniahout.

Hoe kan je vergiftiging voorkomen?

·       Vergroot je kennis om de giftige planten in je streek te herkennen.
·       Hou de percelen die begraasd worden en hun omgeving in de gaten.
·       Controleer de planten die rond de zone staan waar je je paard vastmaakt, verzorgt …
·       Inspecteer het geleverde hooi en controleer indien mogelijk de percelen voordat ze gemaaid worden.
·       Hanteer goede begrazingspraktijken: beperk overbegrazing en het vertrappen van het perceel om een ​​dichte bodemvegetatie te behouden en kale zones te vermijden.
·       Door overbegrazing te beperken, hoeft het paard ook minder dicht bij de grond te grazen; dit verkleint het risico dat het giftige zaden of wortels binnenkrijgt.
·       Zorg steeds voor voldoende hooi wanneer het gras schaarser wordt; zo komt je paard niet in de verleiding om planten te eten die het in normale omstandigheden niet zou consumeren.
·       Zorg ook voor voer in niet-begroeide paddocks; zo vermijd je verveling en het zoeken naar voedsel waar giftige planten kunnen tussen zitten.

Het team van blooming riders 

blooming_riders_fouganza

Dit kan je ook interesseren

paard-gezondheid-massage voor je paard

Is mijn paard gezond?

Zodra de bladeren aan de bomen beginnen te verkleuren worden we weer met onze neus op de feiten gedrukt: het wordt weer winter en dat kan al eens voor problemen zorgen bij je paard. Het juiste moment om een balans op te maken van de afgelopen tijd.