Rollerderby_club_Gent

Rrrrraaww rollerderby!

.

~De laatste keer dat ik op rolschaatsen stond dateert van 1997. Op de dijk van Oostduinkerke besloot ik, onder druk van de cool kids, een steile helling af te rollen. Mijn poging eindigde met schaafwonden op alle (on)mogelijke plaatsen van mijn lichaam. Tot zover mijn rollercarrière. Het dappere meisje van toen wou wel eens een herkansing en vond die bij Go Go Rollerderby Gent. ~ 

Elleboogbeschermers, kniebeschermers, polsbeschermers en een helm, ... als toemaatje krijg ik nog 2 sleeves die ik over mijn kniebeschermers moet trekken. “instructies van de sporthal, om de nieuwe vloer niet teveel te beschadigen tijdens het vele vallen …” Het is een gezellige drukte in de kleedkamer voor de laatste oefenmatch voor de All Stars game van volgende week. Go Go Rollerderby Gent viert dit jaar haar tienjarig bestaan. Mijn trainster van dienst, Helen, herinnert het zich nog als gisteren: ~“Het begon allemaal toen 2 Amerikaanse derby fanaten in Gent belandden voor hun werk en een club oprichtten, ik was meteen verkocht. Rollerderby staat erom bekend een vrouwensport te zijn, maar er zijn ook mannenteams en voor de club maakt het echt niet uit wie je bent, welk verleden of welke afkomst je hebt of welk geslacht er wettelijk op je identiteitskaart staat. We zijn 100% inclusief! In het begin hing er een groot rockabilly sfeertje rond de sport. Onze derby speelsters droegen netkousen, vuurrode lipstick en krijgersstrepen op de kaken. De tribune zat vol met toeschouwers die puur voor het spektakel kwamen. In de loop der jaren hebben we ons daarover beraad en hebben we de focus terug op de sport gelegd. De ludieke alter ego’s van elke speler bleven wel behouden. Namen als ‘Sandra Buttblock’ en ‘Bruise Lee’ zijn geen uitzondering in de derbywereld. 

rollerderby_club_gent_Belgium
rollerderby_club_gent_Belgium

Even opletten voor de spelregels: Rollerderby wordt gespeeld tussen twee rivaliserende teams van elk 14 personen. Een match of ‘bout’ duurt 60 minuten en bestaat uit 2 sets van 30 minuten. Elke match set wordt nog eens verdeeld in ‘jams’. Tijdens zo’n fameuze ‘jam’ moeten de 2 teams punten trachten te verdienen door hun ‘jammer’ een weg te laten banen doorheen het andere team of ‘pack’. Beide ‘packs’ trachten dat telkens te verhinderen met behulp van hun 3 ‘blockers’. Voor elke ‘blocker’ die de ‘jammer’ van de tegenpartij weet tegen te houden en voorbij te steken, wordt een punt toegekend. De ‘jammer’ die als eerste door een pack skatet, beëindigt de ‘jam’ door met de handen zichtbaar op de heupen te tikken. Een huzarenklus voor beide teams die hun aandacht gelijktijdig moeten verdelen tussen aandrijven en verhinderen. Er wordt nogal wat afgeduwd en geworsteld, al is niet alles ‘legaal’. “Voor wie ellebogen en armen gebruikt wordt een penalty gefloten. Je doet er goed aan je handen op je knieën te houden tijdens het spel, wil je vermijden dat er iemand over rolt’, lacht iemand haar paarse mondstuk bloot.”~ 

rollerderby_club_gent_Belgium

De realiteit is even hard als die nieuwe vloer van de sporthal. Met horten en stoten rol ik vooruit en ga net niet cartoonesk onderuit. Af te leiden aan mijn niveau, wordt het eerder een starterscursus behendig rolschaatsen dan een robbertje duwen en trekken op wielen zoals de gevorderde dames aan de overkant van de zaal. Geen nood, Ik mag aansluiten bij ‘Fresh Meat’. “Met een stabiele skatehouding incasseer je elke aanval”,  ~Helen helpt me in squat positie met de borstkas lichtjes vooruit. Om de kramp in mijn voeten te verzachten verdeel ik mijn gewicht evenredig over hielen en tenen. Zo gaat ie wel. Als snowboarder sta ik Goofy op mijn plank, wat mijn dominante rechtervoet mijn afstootvoet maakt. Eenmaal in gang gerold stuw ik hem opnieuw naar voor voor een volgende stoot om vaart te maken. Geen raketwetenschap, toch registreert mijn brein dit als een primeur. ~Stoppen kan op drie manieren: De befaamde ‘ploeg’, je misschien wel bekend van op de skipiste, de ‘Guitar Slide’, waar je op je knieën valt en vooruit glijdt alsof je de gitaarsolo van November Rain van Guns ‘n Roses inzet, of een ‘simpele’ T-Stop waarbij je één been 90° dwars achter het voorste been plaatst en je voet laat meeslepen om snelheid te minderen. Tijd voor een ‘krachttreintje’ waar ik als een echte John Massis drie joelende dames in mijn zog op mijn eentje vooruit trek. Die routine is minstens even plezant in tegengestelde richting waar ik mijn medestudenten met mijn bovenlichaam en schouders vooruit mag duwen.~Ik voel meteen welke spieren ik aanspreek. Hallo gluten, kuiten, binnendijspieren, hamstrings, rugspieren en triceps, waar waren jullie al die tijd gebleven?~~Dat ik ‘duidelijk geen mietje ben’ beschouw ik als een mooi compliment. Nu ik mijn kracht heb herontdekt, en weet dat het dappere meisje nog steeds in me zit, voel ik er wel wat voor om een derbygirl te worden. Ik hoor dat ‘Brad Tits’ nog steeds beschikbaar is als alter ego.