Schermen, wat is dat?

Voordat het een sport werd, had schermen een plaats op het slagveld en in gevechtstraining, met degens, sabels en bajonetten. Naarmate steekwapens minder gebruikt werden op het slagveld, is schermen verbonden gebleven aan duels. In de 18e eeuw ontstond de floret, een licht wapen specifiek om het schermen te oefenen. Nadat het eind 19e eeuw een sport werd, kreeg het ook een plaats op de eerste moderne Olympische Spelen in 1896, dankzij de baron van Coubertin, zelf een begenadigd schermer. Het is trouwens de sport die Frankrijk al het meeste medailles opleverde. Bij hedendaags schermen gaan twee spelers in duel, met de nodige uitrusting om hun veiligheid te garanderen. Ze zetten dan alles op alles om de ander te raken, zonder zelf geraakt te worden. Er worden drie soorten wapens gebruikt: een degen, een sabel of een floret. Voor elke variant zijn de regels lichtjes anders.

- PAREREN: verhinderen dat je getroffen wordt door met je eigen wapen het wapen van de tegenstander af te slaan, liefst zonder ook maar een stap achteruit te zetten!

- WAPENCONTACT: Een 'tac' is de officiële term (en klanknabootsing) van de degens die elkaar raken. En de ene 'tac' leidt natuurlijk tot de ander die terugslaat.

- AFWERING: De tegenstander afweren, geen gemakkelijke taak.

- HET TREFVLAK : het trefvlak verwijst naar de plaatsen waar een treffer punten oplevert. Niet alle lichaamsdelen leveren punten op, mikken op het hoofd van de tegenstander is immers te gevaarlijk. Treffers worden elektronisch geregistreerd.

- EN GARDE (in houding): Het Frans is de officiële taal van de sport, en 'en garde' is dan ook de welbekende term om in schermhouding te gaan staan, klaar voor de wedstrijd.